Άλλες ονομασίες,
συνώνυμο Valeriana italica,
και κατά τόπους, Ζαμπούκος Νάρδος κλπ.
Ζεί σε βραχώδης τοποθεσίες με ασβεστολιθικό υπόβαθρο.
Η Βαλεριάνα είναι ένα φαρμακευτικό φυτό, αρκετά γνωστό στους
αρχαίους Ελληνες και στον Ιπποκράτη, θεμελιωτή της ιατρικής.
Στη χώρα μας υπάρχουν αρκετά είδη βαλεριάνας με μικρές
διαφορές συνήθως ως προς τη διάταξη των φύλλων, και το άνθος.
Αναπτύσσεται αρχές της άνοιξης στη περιοχή μας.
Τα επίγεια μέρη της βαλεριάνας αποτελούνται από τα σύνθετα
φύλλα στη βάση με αντικριστά φυλλάρια
και ένα μεγαλύτερο στη κορυφή κάθε διακλάδωσης.
Στο μέσο κάθε φυτού
αναπτύσσεται ο βλαστός της που μπορεί να
φθάσει το ένα μέτρο καί εσωτερικά είναι
κούφιος .
Καθύψος του βλαστού τα φύλλα είναι λιγότερα φύονται ανα
κόμβους και έχουν σχήμα πτεροσχιδή.
Στην κορυφή κάθε βλαστού δημιουργείται σφαιρικό άνθος εύοσμο
από πολλά μικρά λευκορόδινα ανθίδια με πέντε πέταλα που καταλήγουν σε λευκό
σωλήνα.
Η βαλεριάνα είναι ανθοφόρο φυτό της οικογένειας των
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαλεριανοειδών, που απαντάται στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Προτιμά τα υγρά και ψυχρά κλίματα και είναι αυτοφυές σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος. Το όνομα "Βαλεριάνα" προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει "υγεία ή δύναμη" και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή. Η βαλεριάνα είναι φυτό με ρίζωμα πολυετές που μένει ζωντανό, όταν ξεραίνονται οι βλαστοί και τα φύλλα. Το ύψος της κυμαίνεται από 40 εκατοστά έως 2 μέτρα. Έχει φύλλα σύνθετα πτεροειδή και τα άνθη της είναι μικρά άσπρα ή ρόδινα που σχηματίζουν πυκνές ταξιανθίες.
Ευχαριστούμε για τις σημαντικές πληροφορίες του φυτού!
ΑπάντησηΔιαγραφή